Jest w moim kraju zwyczaj, że w dzień wigilijny,
Przy wzejściu pierwszej gwiazdy wieczornej na niebie,
Ludzie gniazda wspólnego łamią chleb biblijny
Najtkliwsze przekazując uczucia w tym chlebie.
Ten biały kruchy opłatek, pszenna kruszyna chleba,
a symbol wielkich rzeczy, symbol pokoju i nieba.
Na ziemię w noc wtuloną, Bóg schodzi jak przed wiekami.
Braćmi się znowu poczyńmy, przebaczmy krzywdy, gdy trzeba.
Podzielmy się opłatkiem, chlebem pokoju i nieba.
Cyprian Kamil Norwid, Opłatek
Niech zbliżające się Święta Bożego Narodzenia
będą pełne radości i skłonią Państwa do refleksji
i zadumy nad planami na Nowy Rok.
Życzymy wszystkim zadowolenia
i satysfakcji z podejmowanych wyzwań
Zarząd Stowarzyszenia Miłośników Ziemi Kąckiej